Γιατί, γιατί αγόρασα εγώ αυτό το βιβλίο; Και καλά, το αγόρασα. Μετά γιατί το διάβασα κιόλας; Άντε, ας πούμε ότι είναι απ' τις ανάγκες του καλοκαιριού: ένα ανάλαφρο ανάγνωσμα που να μην απαιτεί έντονο προβληματισμό. Αλλά τόσο ανάλαφρο! Σαν Άρλεκιν χωρίς τις σκηνές σεξ. Τα βιβλία της Πίλτσερ -που σημειωτέον πουλάνε τρελά- στηρίζονται σ' ένα βασικό μοτίβο: νέα καλής οικογενείας, ανεξάρτητη και χαρισματική αν και όχι απαραιτήτως όμορφη, έτοιμη να συνάψει δεσμό - ή γάμο - με τον "κατάλληλο" νέο, γνωρίζει "ακατάλληλο" πλην όμως γοητευτικό άνδρα, τον οποίο και ερωτεύεται. Αυτός ο "ακατάλληλος" είναι: καλλιτέχνης / χωρισμένος / με παιδί / κατά προτίμηση παράνομο. Το τέκνο λατρεύει τη νεαρά υποψήφια ερωμένη κι εν τέλει όλα βαίνουν καλώς. Με φόντο πάντα την Κορνουάλη ή τη Σκοτία. Αν έχετε διαβάσει ένα, μην δοκιμάσετε να διαβάσετε και δεύτερο.
1 σχόλιο:
Απόλυτη σύμπτωση απόψεων με τον Βασίλη Πεσμαζόγλου. Δείτε το άρθρο του στο "Βιβλιοδρόμιο" (Νέα Σαββατοκύριακο, 8-9 Σεπτεμβρίου)
Δημοσίευση σχολίου