Τα απομνημονεύματα της Αλεΐδα Μαρτς

Μεταφράζω εσχάτως -και μανιωδώς- τα απομνημονεύματα της χήρας του Τσε Γκεβάρα -δε σας λέω για ποιον εκδότη. Κι όσο μεταφράζω αναρωτιέμαι -με το δικαίωμα που δίνει η εκ του μακρόθεν ενασχόληση- πώς και γιατί αποφάσισε η γυναίκα αυτή, η πάντα σεμνή και διακριτική, να εκδώσει τώρα το συγκεκριμένο βιβλίο. Θα σηκωθεί άραγε ποτέ η αυλαία που κρύβει τις τελευταίες πράξεις του έργου; Θα δοθούν ποτέ -κι αν ναι πότε;- στη δημοσιότητα τα τετράδια του Τσε απ' την εποχή της Πράγας; Τα διηγήματά του; Όλα αυτά τα ντοκουμέντα που διαχειρίζεται το Centro Che στην Αβάνα υπό την προεδρία του Καμίλο Γκεβάρα; Όταν επιχείρησα στο παρελθόν να επικοινωνήσω μαζί του ζητώντας του πληροφορίες για μια βιογραφία που μετέφραζα, μου απάντησε μεν αμέσως, δήλωσε όμως πως η βιογραφία του Τσε δεν έχει γραφτεί ακόμα και πως όλα τα βιβλία που κυκλοφορούν για τον πατέρα του είναι επιεικώς... mierda, με ελάχιστες εξαιρέσεις -στις οποίες συγκαταλέγεται και το βιβλίο του Τάιμπο. Πότε θα γραφτεί, λοιπόν, αυτή η βιογραφία; Και γιατί, εν τω μεταξύ, αποφασίστηκε η έκδοση του βιβλίου της Αλεΐδα, που μοιάζει με το μελό φόντο μιας επαναστατικής ιστορίας;