…το Κρήτη μου της Αλτίνσαϊ από τις εκδόσεις Κέδρος και… δεν ξέρω αν μου άρεσε. Το θέμα –της ανταλλαγής των πληθυσμών μετά τη συνθήκη της Λοζάνης- ήταν ενδιαφέρον, η γραφή είχε το χαρακτηριστικό λυρικό ύφος των περισσότερων Τούρκων συγγραφέων που έχει τύχει να διαβάσω, οι χαρακτήρες ήταν ολοκληρωμένοι και ενδιαφέροντες, αλλά… κάτι δεν κόλλαγε καλά στη σούπα. Ίσως να έφταιγε ο ρυθμός –που ήταν αρκετά αργός- ίσως απλώς το γεγονός ότι είχα διαβάσει προηγουμένως το Αθώοι και φταίχτες της Μάρως Δούκα, οπότε ο πήχυς βρισκόταν ήδη πολύ ψηλά… Όπως και να ’χει, αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε αν πέσει στα χέρια σας.
