Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007

Γιάννης Ξανθούλης, Ο Τούρκος στον κήπο



Μέχρι να το τελειώσω "μπικτίμ" ή κοινώς "μπούχτισα" από το μεταφυσικόν, ενώ αδίκως πάλευα να καταλάβω πώς ακριβώς συσχετίζονται μεταξύ τους πρόσωπα και γεγονότα. Για να είμαι ειλικρινής: με γοήτευσε αρχικά, με κούρασε στη συνέχεια, ξανακέντρισε το ενδιαφέρον μου λίγο πιο κάτω και πάει λέγοντας. Καταπληκτικές οι περιγραφές της Πόλης, μαγική η ατμόσφαιρα σε γενικές γραμμές, αλλά είχε και μια δόση φλυαρίας. Εκτός κι αν το διάβασα σε λάθος εποχή, που κι αυτό δεν αποκλείεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια: