Για φανατικούς της ανάγνωσης, λογοτέχνες, επίδοξους λογοτέχνες, μεταφραστές ή επίδοξους μεταφραστές, βιβλιόφιλους, βιβλιοφάγους, χαρτοπόντικες και λοιπούς -ευσεβείς και κυρίως ασεβείς- συμπάσχοντες της ευγενούς φυλής των βιβλιο-τρωκτικών.
Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007
Γιάννης Ξανθούλης, Ο Τούρκος στον κήπο
Μέχρι να το τελειώσω "μπικτίμ" ή κοινώς "μπούχτισα" από το μεταφυσικόν, ενώ αδίκως πάλευα να καταλάβω πώς ακριβώς συσχετίζονται μεταξύ τους πρόσωπα και γεγονότα. Για να είμαι ειλικρινής: με γοήτευσε αρχικά, με κούρασε στη συνέχεια, ξανακέντρισε το ενδιαφέρον μου λίγο πιο κάτω και πάει λέγοντας. Καταπληκτικές οι περιγραφές της Πόλης, μαγική η ατμόσφαιρα σε γενικές γραμμές, αλλά είχε και μια δόση φλυαρίας. Εκτός κι αν το διάβασα σε λάθος εποχή, που κι αυτό δεν αποκλείεται.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου